Aantekeningen bij de Bijbel: Psalm 78

Psalm 78

78:1	Een onderwijzing van Asaf. O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.
78:2	Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;
78:3	Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.
78:4	Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.
78:5	Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israel; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;
78:6	Opdat het navolgende geslacht [die] weten zou, de kinderen, [die] geboren zouden worden; [en] zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;
78:7	En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;
78:8	En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, [dat] zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.
78:9	(De kinderen van Efraim, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)
78:10	Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.
78:11	En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.
78:12	Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, [in] het veld van Zoan.
78:13	Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.
78:14	En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.
78:15	Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als [uit] afgronden.
78:16	Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.
78:17	Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.
78:18	En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.
78:19	En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?
78:20	Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?
78:21	Daarom hoorde de HEERE, en werd verbolgen; en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israel;
78:22	Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.
78:23	Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende;
78:24	En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.
78:25	Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging.
78:26	Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;
78:27	En regende op hen vlees als stof, en gevleugeld gevogelte als zand der zeeen;
78:28	En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.
78:29	Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust toebracht.
78:30	Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,
78:31	Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten doodde, en de uitgelezenen van Israel nedervelde.
78:32	Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.
78:33	Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid, en hun jaren in verschrikking.
78:34	Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;
78:35	En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.
78:36	En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.
78:37	Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.
78:38	Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.
78:39	En Hij dacht, dat zij vlees waren, een wind, die henengaat en niet wederkeert.
78:40	Hoe dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!
78:41	Want zij kwamen alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige Israels een perk.
78:42	Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;
78:43	Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;
78:44	En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.
78:45	Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen, die hen verdierven.
78:46	En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.
78:47	Hij doodde hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen hagelsteen.
78:48	Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.
78:49	Hij zond onder hen de hittigheid Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, [met] uitzending der boden van veel kwaads.
78:50	Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.
78:51	En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel der krachten in de tenten van Cham.
78:52	En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.
78:53	Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee had hun vijanden overdekt.
78:54	En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, [dien] Zijn rechterhand verkregen heeft.
78:55	En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen in het snoer [hunner] erfenis, en deed de stammen Israels in hun tenten wonen.
78:56	Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.
78:57	En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders; zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke boog.
78:58	En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.
78:59	God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israel zeer.
78:60	Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, [die] Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.
78:61	En Hij gaf Zijn sterkte in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.
78:62	En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.
78:63	Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.
78:64	Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.
78:65	Toen ontwaakte de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.
78:66	En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.
78:67	Doch Hij verwierp de tent van Jozef, en den stam van Efraim verkoos Hij niet.
78:68	Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.
78:69	En Hij bouwde Zijn heiligdom als hoogten, als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.
78:70	En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;
78:71	Van achter de zogende [schapen] deed Hij hem komen, om te weiden Jakob, Zijn volk, en Israel, Zijn erfenis.
78:72	Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.